GeenSmaak

Wednesday, March 16, 2005

Groen

Iedereen houdt van me. Omdat ik groene kleren draag. Groen is in Nederland toevallig een mode-kleur, maar hier is dat anders.

Nu komt er een lange verhandeling over geschiedenis, afkomst en feestdagen....

Aan het eind van de eerste eeuw na christus was er eens een engelse jongeman van nobele afkomst. Hij was bezig aan een opleiding tot monnik, maar werd ontvoerd toen Ieren zijn dorp beroofden en werd een slaaf in Ierland. Op een zeker moment ontsnapte hij en zette in Europa op het vasteland zijn kerkelijke opleiding voort. Nadat hij deze voltooid had wilde hij specifiek naar Ierland om daar mensen te bekeren. In Ierland hing men vooral het oude paganistische geloof aan. Deze jongeman heette Patrick en is het begin van het wijdverspreide christelijke geloof in Ierland geweest.
Hij predikte bijvoorbeeld over hoe de heilige drie-eenheid overal in de natuur terug te vinden is, bijvoorbeeld in een klavertje (shamrock) dat uit drie bladeren bestaan.

In dit gedeelte van Amerika (Boston, New York) wonen veel afstammelingen van Ieren. Zij vieren met groot enthousiasme op 17 maart St. Patrick's day. Dit is waarschijnlijk ontstaan toen er in minder goede tijden een behoefte ontstond aan een gevoel van saamhorigheid.

Overal kun je zien dat St. Patricks day er aan komt. De supermarkten hangen vol met kaartjes (je stuurt elkaar kaartjes met wensen als "top o'the mountain") en allerlei groene klaverachtige versiersels. Er hangen vlaggen uit en iedereen bakt "Iers brood".

Afgelopen zondag was er St. Patricks Day Parade in New Haven. De sfeer kon je denk ik het best vergelijken met carnaval in het zuiden en koninginnedag in het noorden. Iedereen was in het groen gekleed, met geschminkte klavertjes op de wangen. En dronken uiteraard.

De optocht bestond uit allerlei fanfare bands. Er waren twee soorten fanfare bands: in kilt met doedelzakken of in burgeroorlog kostuum met fluiten.
Verder deden de politie, de brandweer, het leger en de marine ook nog mee aan de optocht. Hier en daar liep een verdwaalde viking of kelt in kostuum.

Het was wel geinig om mee te maken, al had ik natuurlijk niet de lol die ik had kunnen hebben als ik ook dronken was geweest en met vrienden was geweest. Na ongeveer 1 uur gekeken te hebben ben ik naar huis gegaan. Ik heb geen regiment Stormtroopers meer gezien, maar het kan zijn dat die nog langsgekomen zijn toen ik naar huis was.

Nu weer terug naar mijn kleding. De kleur groen appeleert hier dus aan ieders nostalgische saamhorigheids gevoelens. Groen is goed. Groen is de kleur van het basketball team van Connecticut. Groen is wat oranje in Nederland zou zijn als we trots zouden zijn op onze nationaliteit.

Iedereen vraagt me ook telkens of ik Iers ben: rood haar, blauwe ogen, een raar accent en groene kleding. Het kan ook niet anders...

2 Comments:

  • At 5:19 AM, Anonymous Anonymous said…

    He Marga!
    Ik volg je avonturen op de voet! Erg leuk om te lezen hoe je het daar hebt.
    groetjes
    Patricia (van het chemical senses cluppie)

     
  • At 6:48 AM, Anonymous Anonymous said…

    Ha Marga,

    Wat een leuke stukjes kun jij schrijven! Daar heb je beslist talent voor!

    Groetjes, Nienke

     

Post a Comment

<< Home