anticipation

Ik heb het vorige weekend het nieuwe album van Tori Amos gekocht. Ik was heel blij toen ik ontdekte dat ze volgende maand 1 uur verderop een concert geeft. Het enige probleem was nog hoe ik daar moest komen, want dat is hier niet zo voor de hand liggend, maar gelukkig... in ieder geval 1 van mijn collega's wil ook, dus dat komt wel goed (want heeft een auto). Bovendien ook een stuk gezelliger.

Verder wordt ik soms ook helemaal gelukkig van de gedachte dat in de komende Harry Potter film de zanger van de populaire band "The weird sisters" gespeeld gaat worden door Jarvis Cocker, de geniale zanger van Pulp. Maar dat heeft verder niets met mijn leven hier in Amerika te maken.

Ik heb helaas de magnetron van Peggy gesloopt. Nou ja, niet echt, maar hij ging wel kapot terwijl mijn magnetronmaaltje erin stond. Peggy had trouwens zelf enkele uren daarvoor een doos met theezakjes in de fik laten vliegen. En dat allemaal op St. Patrick's day. Peggy gooide het op "naughty leprechauns".

Dit weekend dus New York. Ik heb geen plannen gemaakt. Misschien dat ik door Jochem's tante naar allerlei dingen meegesleept wordt, misschien moet ik mezelf vermaken... Ik weet het niet, maar het maakt me niet zoveel uit, ik zie wel. Ik heb er wel veel zin in. Ook omdat ik zin heb om "bekenden" te zien. Als je alleen maar onder onbekenden bent, wordt dat een relatief begrip. Ik heb Dorien (geloof ik) twee keer ontmoet, maar ik verheug me er helemaal op.

Het is vandaag niet gaan sneeuwen (zoals voorspeld), maar het is nog steeds koud (rond vriespunt), dus ik ben erg jaloers dat het in Nederland nu lente wordt. Boe!

Wat ik inhoudelijk de afgelopen week heb bereikt, is dat ik eindelijk een beetje gevoel heb je gekregen voor wat waar is zit in de hersenen. Dat heb ik uiteraard wel geleerd tijdens mij studie, maar ik vergat het ook telkens weer. Ik had gewoon geen kader om het in te plaatsen. Ik begreep ook nooit goed waar de gebieden lagen waar smaak verwerkt werd. Als iemand het me vroeg, dat waaide ik altijd een beetje vaag met mijn hand langs mijn hoofd en dan zei ik "hier ongeveer geloof ik". :D

Ik heb nu de activaties per proefpersoon bekeken. Volgende week gaan we beginnen aan een eerste groepsanalyse. Ik zal niet de analyse kunnen draaien voor het totale aantal proefpersonen, want er zijn er nu 6 gedaan en het moeten er geloof ik 12 worden en per week kan er 1 gemeten worden. Maar ik ga toch proberen om zoveel mogelijk mijn stempel erop te drukken en goede ideeen aan te leveren en mijn "expertise" toe te passen.

Volgende week vrijdag is Dana weer terug en dan wil ik toch enigzins indruk kunnen maken met mijn vorderingen, dus ik ga nog even flink er tegenaan volgende week. Aan het einde van deze week zakte mijn motivatie een beetje in, maar dat kwam ook doordat ik steeds dezelfde analyse zat te doen. Dat wordt nu wat minder, dus dat komt allemaal goed.

Prettig weekend!